Arkadiusz Bilski

---

Życie prywatne

Arkadiusz Bilski przyszedł na świat 15 lutego 1973 roku w Skarżysku–Kamiennej. W jego życiu prywatnym dużą rolę odgrywa rodzina. Jest mężem Marleny, która prowadzi własny salon fryzjerski w rodzinnym mieście. Para ma także córkę o imieniu Wiktoria, która przyszła na świat w 1997 roku.

Interesującym aspektem życia Arkadiusza jest jego pokrewieństwo z byłym piłkarzem Robertem Bilskim, który pełnił rolę bramkarza. Obaj panowie współpracowali w latach 90., występując w Granacie Skarżysko–Kamienna, co dodatkowo wzbogaca historię obu rodzin.

Kariera piłkarska

Granat Skarżysko (1990–1994)

Arkadiusz Bilski rozpoczął swoją przygodę z futbolem w Ruchu Skarżysko na początku lat dziewięćdziesiątych. Po krótkim okresie trenowania, przeszedł do Granatu Skarżysko–Kamienna. Spędził tam dwa lata w zespole juniorów, a następnie dołączył do kadry pierwszego zespołu. W sezonie 1992/1993 jego drużyna była o krok od awansu do drugiej ligi, ale przegrała rywalizację o pierwszą lokatę na rzecz Radomiaka Radom. W kolejnym roku Granat, pod wodzą ukraińskiego trenera Piotra Kuszłyka, ponownie walczył o promocję do wyższej klasy rozgrywkowej. Po zakończeniu rundy jesiennej zajmowali drugą lokatę, z dorobkiem 22 punktów – tylko dwa mniej od Lublinianki. Na wiosnę, drużyna zdobyła 14 punktów w piętnastu spotkaniach, finiszując na piątej pozycji, a Bilski stał się kluczowym ogniwem drużyny.

Stal Stalowa Wola (1994–1995)

Latem 1994 roku zainteresowanie Bilskiem wykazał trener Siarki Tarnobrzeg, Włodzimierz Gąsior, gdzie spędził tydzień, ale finalnie przeszedł do Stali Stalowa Wola, prowadzonej przez Adama Musiała, na dwa tygodnie przed rozpoczęciem sezonu. Swój debiut zaliczył 30 lipca 1994 roku w meczu przeciwko Stali Mielec, w którym zdobył dwie bramki, przyczyniając się do zwycięstwa 3:1. W sezonie ligowym pozostał jednym z podstawowych graczy Stali, zdobywając dodatkowe sześć goli jako napastnik, jednakże jego drużyna nie zdołała uniknąć spadku z ligi, zajmując 16. lokatę. Po zakończeniu rozgrywek, zdobył tytuł „odkrycia roku”.

GKS Katowice (1995–1996)

Po spadku Stali do drugiej ligi, Bilski, uznawany za perspektywicznego zawodnika, podpisał kontrakt z GKS-em Katowice, trzecią drużyną poprzedniego sezonu. Swe występy zaczął jako podstawowy zawodnik, lecz po meczu we wrześniu z Amiką Wronki stracił to miejsce. W pozostałej części sezonu występował głównie w drugiej połowie meczów, a jego zespół zakończył sezon na jedenastym miejscu, wyprzedzając strefę spadkową tylko o jeden punkt. GKS brał również udział w Pucharze Zdobywców Pucharów, lecz odpadł po dwóch meczach z Araratem Erywań. Mimo że strzelił bramkę w pierwszym spotkaniu, w rewanżu uległ przeciwnikowi. W sezonie 1996/1997 jego rola w zespole zmieniała się, jednak często zagrał na pozycji pomocnika i na prawym skrzydle.

KSZO Ostrowiec i Ceramika Opoczno (1997–2002)

W zimowej przerwie sezonu 1996/1997 Bilski przeszedł do KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, który ambitnie dążył do awansu do wyższej ligi. Jego nowy klub zakończył sezon na drugiej pozycji, tuż za Petrochemią Płock, co pozwoliło im zdobyć historyczny awans. Niestety, ich pobyt w elicie trwał tylko rok, gdyż KSZO zajął przedostatnie miejsce, co zakończyło ich przygodę w pierwszej lidze. Bilski wystąpił w 34 meczach, zdobywając jednego gola w przegranym meczu z Legią Warszawa. W kolejnym sezonie drużyna zajęła czwarte miejsce w drugiej lidze. W 1999 roku Bilski przeniósł się do Ceramiki Opoczno, gdzie spędził dwa lata, po czym powrócił do KSZO, znów stając się istotnym ogniwem drużyny.

Korona Kielce (2003–2006)

Po kolejnej zmianie klubów, Bilski zadebiutował w Koronie Kielce w marcowym meczu przeciwko Siarce Tarnobrzeg, w którym jego drużyna zwyciężyła 5:1. Zaledwie w następnym meczu Korona zmierzyła się z Cracovią w kluczowym starciu o awans. Zwycięstwo 1:0, uzyskane dzięki bramce Bilskiego z rzutu wolnego, było istotne dla zespołu. W całym sezonie dodał jeszcze jedną bramkę. Korona ostatecznie przegrała walkę o promocję z Cracovią. W sezonie 2003/2004 Bilski, wraz z Piotrem Bajerą oraz Przemysławem Cichoniem, był kluczowym zawodnikiem ofensywy drużyny, strzelając dziewięć goli. Cały czas prowadził zespół do sukcesów, w tym do pierwszego miejsca w tabeli, co zapewniło awans do drugiej ligi.

Sezon 2004/2005 rozpoczął w meczu przeciwko Jagiellonii Białystok. Po incydencie w meczu z ŁKS-em, w którym otrzymał czerwoną kartkę, został zdyskwalifikowany na dwa spotkania. Jednak w kolejnym sezonie jego kariera przybrała nowy bieg, gdyż Korona jako pierwszy klub w historii awansowała do Ekstraklasy. W swoim debiutanckim sezonie w Ekstraklasie zagrał w 10 spotkaniach, w tym w remisie z Cracovią. Po niezbyt udanym sezonie, w którym Korona zajęła 5. miejsce, Bilski zakończył swoją piłkarską karierę latem 2006 roku, po tym jak klub zdecydował się nie przedłużać jego kontraktu.

Występy Bilskiego w Ekstraklasie
Sezon	Klub	Liczba Meczów	Liczba Goli
1994/1995	Stal St. Wola	29	8
1995/1996	GKS Katowice	24	2
1996/1997 (j)	GKS Katowice	13	0
1997/1998	KSZO Ostrowiec	34	1
2001/2002	KSZO Ostrowiec	15	1
2002/2003 (j)	KSZO Ostrowiec	12	0
2005/2006	Korona Kielce	22	3
Razem		149	15

Kariera trenerska

Korona Kielce (2006–2008)

Po zakończeniu swojej piłkarskiej kariery, Arkadiusz Bilski rozpoczął nowy rozdział w życiu jako trener, wspólnie z Arkadiuszem Kaliszanem, byłym zawodnikiem Korony. Zajęli się oni prowadzeniem drużyny rezerw kieleckiego klubu. W dniu 7 maja 2007 roku, na skutek niezadowalających wyników oraz postawy zespołu, z posady trenera pierwszego zespołu zrezygnował Ryszard Wieczorek. Efekt niewłaściwej formy drużyny okazał się na tyle poważny, że w oczach zarządu nie spełniał on oczekiwań.

Właściciel klubu, Krzysztof Klicki, oraz prezes Wiesław Tkaczuk, jednogłośnie uznali, że Wieczorek był największym trenerem w historii Korony, przepracował bowiem tam ponad dwa i pół roku. Po jego odejściu, na stanowisko trenera pierwszego zespołu, powołano Arkadiusza Kaliszana, a Bilski zyskał rolę jego asystenta. Rozpoczęli oni pracę w trudnych warunkach, bowiem w swoim pierwszym meczu pod nowym przewodnictwem Korona przegrała na swoim stadionie z Cracovią 1:2. Mimo że wynik nie był zadowalający, drużyna prezentowała się lepiej niż w poprzednich meczach, które odbyły się jeszcze pod wodzą Wieczorka.

Do końca sezonu drużyna z Kielc rozegrała jeszcze sześć spotkań, kończąc z bilansem jednego zwycięstwa, jednego remisu i czterech porażek, co ostatecznie dało im siódme miejsce w tabeli. Po zakończeniu sezonu, 15 czerwca 2007 roku, Kaliszan objął rolę pierwszego trenera, a jego asystentem na krótko został Jacek Zieliński, wcześniej znany z prowadzenia Legii Warszawa. Bilski wspierał Kaliszana aż do 28 marca 2008 roku, kiedy to niewłaściwe decyzje doprowadziły do jego natychmiastowego zwolnienia przez Centralne Biuro Antykorupcyjne.

GKS Rudki i Juventa Starachowice (2008–2011)

Po odejściu z Korony w czerwcu 2008 roku, Bilski objął stanowisko pierwszego trenera GKS-u Rudki. Niestety, w swoim debiutanckim meczu ligowym, drużyna przegrała u siebie z Juventą Starachowice wynikiem 0:4. Mimo tego, w kolejnych zmaganiach, zespół starał się poprawić swoją sytuację i wygrali z Spartakusem Daleszyce 2:1. Do końca sezonu, Bilski zdołał poprowadzić zespół do zaledwie 9 zwycięstw, 6 remisów i 15 porażek, co ostatecznie pozwoliło im uplasować się na 14 miejscu w tabeli IV ligi grupy świętokrzyskiej.

W czerwcu 2009 roku Bilski postanowił spróbować swoich sił z trzecioligową Juventą Starachowice, gdzie zastąpił na stanowisku Jerzego Rota, który był trenerem przez dwa lata. Niestety, jego kariera trenerska została nagle przerwana z powodu decyzji o trzyletniej dyskwalifikacji podjętej przez Trybunał Piłkarski PZPN, skutkiem czego Bilski musiał zrezygnować z pełnienia funkcji szkoleniowca.

Późniejsza kariera (od 2014)

Po dłuższej przerwie od aktywności w zawodzie, od lipca 2021 roku Arkadiusz Bilski ponownie pojawił się na polskiej scenie piłkarskiej, obejmując funkcję trenera IV ligowego Neptuna Końskie. Jego powrót daje nadzieję, że doświadczenie i umiejętności nabyte w trakcie lat pracy w piłce nożnej przyniosą pozytywne rezultaty w nowym miejscu.

Afera korupcyjna

W kontekście kontrowersji związanych z polskim futbolem, afera korupcyjna miała poważne skutki, w tym tragiczne konsekwencje osobiste. Arkadiusz Bilski wyraził swoją głęboką troskę o Sławomira Rutkę, który zmarł w wyniku samobójstwa w lutym 2009 roku, przypisując to tragedii, jaką stała się afera korupcyjna.

Sądzę, że afera korupcyjna miała duży wpływ na jego decyzję o odebraniu sobie życia. Zaledwie tydzień temu rozmawiałem z nim, jak czuje się z tym piętnem. Mówił, że sobie nie radzi i nie może się z tym pogodzić. Pożegnałem się z nim, mając nadzieję, że wszystko się ułoży. Gdy dowiedziałem się, że nie żyje, byłem w szoku.

W kontekście skandalu, Arkadiusz Bilski został oskarżony o korumpowanie sędziów, obserwatorów PZPN oraz zawodników drużyn rywalizujących z Kolporterem Koroną. W odpowiedzi na postawione mu zarzuty, piłkarz przyznał się do winy i zgodził na dobrowolne poddanie się karze. Zarzuty dotyczyły aż 23 meczów w sezonie piłkarskim 2003/2004, kiedy to Korona rywalizowała o awans do II ligi.

Jak podkreślał były kapitan klubu, powodem, dla którego zawodnicy zdecydowali się na łapówki, było widoczne faworyzowanie Cracovii przez arbitrów w poprzednim sezonie. Bilski przyznał, że w pierwszej rundzie piłkarze rzadko składali się na łapówki, a суммы były stosunkowo niewielkie. W późniejszym czasie, wiosną, ten proceder przybrał rozsądniejszą formę i kwoty „składek” znacznie wzrosły. Zawodnicy przekazywali również premie meczowe oraz dodatkowe pieniądze, które były przekazywane przez Dariusza Wdowczyka do Andrzeja Blachy, który pełnił rolę pośrednika w korupcyjnych sprawach.

Z czasem zawodnicy zaczęli mieć wątpliwości, czy ich pieniądze faktycznie trafiały do sędziów. W rundzie wiosennej piłkarze próbując nawet ustawić mecz z Siarką Tarnobrzeg, chcieli przekupić kilku przeciwników, ale finalnie nic z tego nie wyszło. Wówczas trener znowu nawiązał współpracę z Andrzejem Blachą, a Bilski stwierdził, że piłkarze jedynie pokrywali koszty, nie wiedząc do końca, jak pozostali uczestnicy procederu zarządzali całością.

Arkadiusz Bilski został zatrzymany przez Centralne Biuro Antykorupcyjne 27 marca 2008 roku i następnego dnia stracił posadę drugiego trenera Kolportera Korony. Ostatecznie w styczniu 2010 roku, Sąd Rejonowy w Kielcach skazał go na karę dwóch lat więzienia z warunkowym zawieszeniem na cztery lata oraz nałożenie grzywny w wysokości 9,5 tys. zł.

---

Oceń: Arkadiusz Bilski

---