Jerzy Teliga

Polityka i administracja

Jerzy Teliga, urodzony 12 kwietnia 1914 roku w Kamiennej, to postać, która na trwałe wpisała się w historię Polski. Zmarł 15 sierpnia 1994 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek jako polski inżynier i działacz społeczny.

W swojej karierze zawodowej był związany z Biurem Odbudowy Stolicy, gdzie przyczynił się do wielu ważnych projektów odbudowy Warszawy po II wojnie światowej. Dodatkowo, Teliga pełnił funkcję wykładowcy na Politechnice Warszawskiej, gdzie przekazywał swoją wiedzę i doświadczenie kolejnym pokoleniom inżynierów.

W latach 1952–1956 zdobył zaszczytną pozycję posła na Sejm PRL I kadencji, co podkreśla jego zaangażowanie w życie polityczne kraju. Jego działalność zarówno w inżynierii, jak i w polityce, świadczy o jego wszechstronnych talentach oraz oddaniu dla społeczeństwa.

Życiorys

Jerzy Teliga urodził się w rodzinie kolejarskiej w obecnym Skarżysku-Kamiennej. Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej, gdzie zdobył tytuł magistra inżyniera specjalizującego się w budownictwie wodnym. Po uzyskaniu dyplomu podjął pracę jako kreślarz w Towarzystwie Osiedli Robotniczych.

W roku 1937 stał się jednym z założycieli Klubu Demokratycznego w Warszawie. Dwa lata później, podczas obrony Warszawy, służył w Batalionach Robotniczych. Po zakończeniu II wojny światowej nawiązał współpracę z spółdzielnią budowlaną „Zjednoczenie”, mając siedzibę w Opolu. W późniejszych latach pracował w Biurze Odbudowy Stolicy oraz w „Mostostalu”. Jednym z istotnych projektów, którymi się zajmował, była budowa mostu Śląsko-Dąbrowskiego oraz montaż Kolumny Zygmuntowskiej w Warszawie.

Na Politechnice Warszawskiej przez wiele lat pełnił rolę asystenta, a od 1954 roku był zastępcą profesora. Jego zaangażowanie w życie polityczne zaowocowało mandatem posła na Sejm I kadencji w 1952 roku, reprezentując okręg Mińsk Mazowiecki. W parlamencie pracował w Komisjach Gospodarki, Komunalnej i Mieszkaniowej oraz Przemysłu.

Po zakończeniu kariery politycznej, Jerzy Teliga kontynuował swoje badania naukowe na Politechnice Warszawskiej, gdzie od 1961 roku był starszym wykładowcą. W 1968 roku obronił pracę doktorską na temat Granice racjonalnego stosowania drewna w budownictwie wiejskim, pod kierunkiem prof. Ignacego Tłoczka. W 1974 roku uzyskał tytuł docenta oraz przygotowywał pracę habilitacyjną dotyczącą Konstrukcji budowlanych w konserwacji zabytków architektury. Na emeryturę przeszedł w 1984 roku, pozostając aktywnym współpracownikiem w pracowniach konserwacji zabytków.

Jerzy Teliga był odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Publikacje

Jerzy Teliga jest autorem wielu wartościowych publikacji dotyczących architektury i ochrony zabytków. Jego prace łączą w sobie zarówno praktyczne doświadczenie, jak i teoretyczne podstawy, co przyczyniło się do wzbogacenia wiedzy w dziedzinie konserwacji. Wśród jego ważniejszych dzieł znajdują się:

  • Opactwo o.o. cystersów w Wąchocku: metody zabezpieczenia statycznego i restauracji murowanych konstrukcji zabytkowych – prostowanie ściany, Warszawa 1972,
  • Konstrukcje budowlane w ochronie zabytków architektury, Ośrodek Dokumentacji Zabytków, Warszawa 1980.

Przypisy

  1. Lista odznaczonych na V/VI Zjeździe Krajowym Stronnictwa Demokratycznego za pracę społeczno-polityczną, „Tygodnik Demokratyczny”, nr 3 z 23-29.01.1958 r., str. 6
  2. 22.07.1949 r. „za zasługi położone przy budowie trasy W–Z” (M.P. z 1949 r. nr 94, poz. 1121)

Oceń: Jerzy Teliga

★★★★★
Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:7