Zbigniew Skowroński (aktor)

---

Życiorys

Przed II wojną światową Zbigniew Skowroński pełnił rolę nauczyciela języka polskiego, a jego działalność odbywała się zarówno w Wilnie, jak i w Francji. Dopiero w trudnych czasach wojennych związał swoje życie z aktorstwem, zaczynając występy w teatrach w Wilnie w latach 1940–41. W 1949 roku ukończył studia na Wydziale Reżyserii Teatrów Ochotniczych PWST w Łodzi.

Jego kariera aktorska rozwinęła się w licznych teatrach od 1946 roku. Wśród nich można wymienić:

• 1946–47: Teatr Wojska Polskiego oraz Teatr Powszechny w Łodzi,
• 1947–48:Teatr Nowy w Warszawie,
• 1948–49: ponownie Teatr Powszechny w Łodzi,
• 1949–53: teatry we Wrocławiu,
• 1953–57: ponownie Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi,
• 1957–58: ponownie Teatr Powszechny w Łodzi,
• 1958–59:Teatr Komedia w Warszawie,
• 1959–62:Teatr Ziemi Mazowieckiej w Warszawie,
• 1962–66: Teatr Dramatyczny w Warszawie,
• 1966–76: ponownie Teatr Nowy w Warszawie (w latach 1966–74 działał także pod nazwą Teatr Ludowy).

Skowroński zadebiutował ekranowo w epizodycznej roli w pierwszym powojennym polskim filmie Zakazane piosenki z 1946 roku, reżyserowanym przez Leonarda Buczkowskiego. W swoim dorobku artystycznym zgromadził kilkadziesiąt ról drugoplanowych oraz epizodów, a także zagrał w kilku popularnych serialach telewizyjnych. Po przejściu na emeryturę w 1976 roku kontynuował występy gościnne zarówno na deskach teatralnych, jak i przed kamerą aż do 1980 roku.

Aktualnie spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie, w kwaterze W-III-4-7-5.

Filmografia

Oto filmografia Zbigniewa Skowrońskiego, mężczyzny, który zyskał uznanie w polskim świecie filmu dzięki swoim różnorodnym rolom. Poniżej przedstawiamy listę jego filmów:

• Zakazane piosenki (1946),
• Ostatni etap (1947) jako gestapowiec tłumaczący rozmowę Eugenii z szefem gestapo,
• Stalowe serca (1948) jako wartownik,
• Ślepy tor (1948; inny tytuł – Powrót) jako Antek,
• Czarci żleb (1949) jako kucharz Felek,
• Dom na pustkowiu (1949) jako towarzysz Jan,
• Załoga (1951) jako kapitan Jan Michalski, komendant Daru Pomorza,
• Młodość Chopina (1951) jako rzemieślnik,
• Żołnierz zwycięstwa (1953) jako żołnierz,
• Sprawa do załatwienia (1953) jako robotnik na budowie,
• Celuloza (1953) jako Roman Korbal,
• Pod gwiazdą frygijską (1954) jako poseł Roman Korbal,
• Autobus odjeżdża 6.20 (1954) jako Froncek, uczestnik narady hutników,
• Zemsta (1956),
• Cień (1956) jako bojownik organizacji podziemnej,
• Ewa chce spać (1957) jako robotnik drogowy,
• Król Maciuś I (1957) jako Bum-drum, król kraju ludożerców,
• Dwoje z wielkiej rzeki (1958) jako szyper Capok,
• Popiół i diament (1958) jako Słomka, dyrektor hotelu Monopol,
• Krzyżacy (1960) jako Tolima, sługa Juranda ze Spychowa,
• Świadectwo urodzenia (1961) jako mężczyzna na ulicy (w noweli List z obozu),
• Lenin w Polsce (1966) jako Matyszczuk, żandarm w Poroninie,
• Lekarstwo na miłość (1966) jako strażnik w banku,
• Piekło i niebo (1966) jako barman w marzeniu Piotrusia,
• Poszukiwany, poszukiwana (1972) jako właściciel psa Alexa,
• Mała sprawa (1975) jako robotnik,
• Wśród nocnej ciszy (1978) jako kelner,
• Kontrakt (1980).

Również na małym ekranie artysta zyskał uznanie, występując w licznych produkcjach telewizyjnych:

• Barbara i Jan (1964) jako emerytowany sierżant-saper, znajomy Kurka (w odc. 3.),
• Podziemny front (1965) jako barman w knajpie (w odc. 2.),
• Do przerwy 0:1 (1969) jako magazynier Bieniek (w odc. 2.),
• Stawiam na Tolka Banana (1973) jako Feluś, znajomy „Aksamitnego Heńka” (w odc. 4.),
• Szaleństwo Majki Skowron (1976) jako kompan Bendka (w odc. 8.),
• Czterdziestolatek (1974–77) jako szatniarz w szpitalu (w odc. 21).

---

Oceń: Zbigniew Skowroński (aktor)

---