Skarżysko Książęce

---

Historia

W oparciu o zapiski historyka Jana Długosza, w XV wieku miejscowość Skarżysko Książęce była w posiadaniu Stanisława Szydłowieckiego, Eustachego Sporowskiego oraz Dobiesława Karśnickiego. Długosz zanotował tę wieś pod nazwą S. militaris, odnotowując, że z łanów kmiecych przekazywano dziesięcinę snopową oraz konopną dla plebana w Chlewiskach.

W roku 1827 na terenie wsi znajdowało się jedynie 9 domów, zamieszkanych przez 77 osób. Sytuacja zmieniła się w 1880 roku, kiedy liczba domów wzrosła do 93, a mieszkańców do 676, które osiedlały się na powierzchni 1697 morgów ziemi włościańskiej. W miejscowości istniał także folwark donacyjny o powierzchni 77 morgów, a także szkoła początkowa oraz urząd leśnictwa dla Szydłowca.

W latach 1867–1939 Skarżysko Książęce wchodziło w skład gminy Szydłowiec, znajdującej się w powiecie koneckim, początkowo w guberni kieleckiej, a od 1919 roku w województwie kieleckim. W dniu 4 listopada 1933 roku, utworzono gromadę Skarżysko Książęce w gminie Szydłowiec, która obejmowała wieś Skarżysko Książęce, kolonię Szydłówek-Łąki, kolonię Szynkari-Podświerczek oraz fragmenty lasów państwowych Nadleśnictwa Skarżysko. Natomiast 1 kwietnia 1939 roku, gromada ta została wyłączona z gminy Szydłowiec i przyłączona do gminy Skarżysko Kościelne, leżącej w powiecie iłżeckim.

W czasie II wojny światowej teren wsi znalazł się w granicach Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski, powiat starachowicki), wciąż funkcjonując jako gromada w gminie Skarżysko Kościelne, z populacją liczącą 1871 mieszkańców.

Po zakończeniu wojny, Skarżysko Książęce utworzyło jedną z 9 gromad gminy Skarżysko Kościelne w reaktywowanym powiecie iłżeckim. Z powodu reformy administracyjnej w 1954 roku, wieś ta zyskała status nowo utworzonej gromady Skarżysko Książęce, włączając w swoje granice również Pogorzałem (z dawnej gminy Bliżyn w powiecie kieleckim). 1 stycznia 1969 roku, gromada Skarżysko Książęce została wyłączona z powiatu iłżeckiego i dołączona do powiatu szydłowieckiego, gdzie przetrwała do lat 70-tych.

Z kolejną reformą administracyjną w 1973 roku, Skarżysko Książęce wchodzi w skład nowej gminy Szydłowiec, przetrwającej do 31 maja 1975 roku. Od 1 czerwca 1975 roku miejscowość ta została częścią województwa radomskiego. Obszerne zmiany miały miejsce w wyniku kolejnej reformy, która przyporządkowała Skarżysko Książęce do województwa mazowieckiego, pozostając w powiecie szydłowieckim. W dniu 1 stycznia 2000 roku Skarżysko Książęce zostało przyłączone do województwa świętokrzyskiego oraz powiatu skarżyskiego, w efekcie czego stało się integralną częścią miasta Skarżyska-Kamiennej jako Osiedle Książęce.

Okres	Gromada	Gmina	Powiat	Województwo
1867–1918	Brak	Szydłowiec	konecki	gubernia kielecka
1919–1933	Brak	Szydłowiec	konecki	woj. kieleckie
1933–1939	Skarżysko Książęce	Szydłowiec	konecki	woj. kieleckie
1939–1939	Skarżysko Książęce	Skarżysko Kościelne	iłżecki	woj. kieleckie
1940–1945	Skarżysko Książęce	Skarżysko Kościelne	starachowicki	dystrykt radomski
1945–1954	Skarżysko Książęce	Skarżysko Kościelne	iłżecki	woj. kieleckie
1954–1968	Skarżysko Książęce	Brak	iłżecki	woj. kieleckie
1969–1972	Skarżysko Książęce	Brak	szydłowiecki	woj. kieleckie
1973–1975	Brak	Szydłowiec	szydłowiecki	woj. kieleckie
1975–1998	Brak	Szydłowiec	Brak	woj. radomskie
1999–1999	Brak	Szydłowiec	szydłowiecki	woj. mazowieckie
2000–	Brak	Skarżysko-Kamienna	skarżyski	woj. świętokrzyskie

Zasięg terytorialny

Obszar Osiedla Książęcego rozciąga się na kilka istotnych ulic, które są kluczowe dla tej lokalizacji. Wśród nich znajdują się:

• długa,
• działkowa,
• jałowcowa,
• kopernika – od nr 118 do końca,
• kościelna,
• książęca,
• mała,
• miła,
• laskowa,
• podlaska,
• rycerska,
• turystyczna,
• warszawska – od nr 95 do końca (nieparzyste) oraz od nr 102 do końca (parzyste) (droga krajowa nr 7).

---

Oceń: Skarżysko Książęce

---